viernes, 28 de diciembre de 2007

U-la participación cidadá?

Aínda non tivemos ocasión de poder comprobar se as alegacións que presentamos ao Regulamento foron tidas en conta ou non -supoñemos que non, porque así é a democracia imperfecta da Democracia Representativa-.

En calquera caso, cómpre que os políticos e as políticas de turno, os e as que nos gobernan, se saquen esa máscara de hipocrisía e admitan xa, ao igual que fixeron os eurodeputados socialistas logo do tratado de Lisboa, que lles importa un pemento o que opine ou non a cidadanía e menos aínda a súa participación.

Unha organización pequena como a nosa, sen representación institucional, ás veces, ten a sensación de remar contra o vento, pero desde a modestia hai razóns poderosas que se erguen con forza, e dificilmente son derrubables, a honestidade e o esforzo no traballo cotiá.

Non é doado sabelo, pero ese traballo non obedece a persoas que están liberadas e cobran un salario, senón ás horas de militancia que extraemos do día despois de traballar. Por iso, por moito que o queiran, non calaremos, e facemos noso o manifesto brelián, sempre estaremos á procura da xustiza social e da igualdade de oportunidades.

A política de prezos do Concello é para tremer. Optan por xogar co peto do día a día, cos impostos indirectos, en troques de reivindicar na Xunta e no Estado que os municipios teñan dereito a máis pastel da tarta que reparte o Estado: loitar por ese 30 por cento cando menos para dar resposta aos retos que soporta a política municipal.

Non é polo camiño das plusvalías que reporta a construción -esgotarase-, nin mediante os impostos indirectos. A redistribución da renda -vexamos o modelo finlandés- comeza polos impostos directos, onde aquel que máis ten, máis debe pagar. Pero non. Este país, esta sociedade camiñan da man dun hiperindividualismo e hiperconsumismo devorador e vemos como a clase empresarial se volve -de facto- unha delincuencia organizada ao afirmar un 46% que é razonable a fraude fiscal.

Mentres, temos o que nos merecemos? Ás veces, a resposta é tan sinxela como dicir que si.

Ou é alienación debido á roda do capital (doutro xeito non se pode chamar a escoitar que imos tirar a casa pola ventá o día de fin de ano e logo queixarnos da costa de xaneiro)? Desinterese? O goberno duns poucos para -perdón, sobre- a maioría? Un pouco de todo isto e máis?

A taxa de abstención seguirá aumentando, a menos que se vexa que esta forma de facer política é nociva. É lesiva para os intereses da maioría social. É obstrucionista para a real participación e coresponsabilidade na toma de decisións que máis afectan á vida dun pobo.

miércoles, 12 de diciembre de 2007

COMUNICADO DE APOIO E SOLIDARIEDADE Á FAMILIA DE IRENE FERNÁNDEZ E DOS VECIÑOS E VECIÑAS DE MILLADOIRO

Esquerda Unida-IU da comarca de Compostela e o Consello Local de Ames desexan manifestar co presente comunicado en primeiro lugar o noso máis sinceiro pésame e todo o seu ánimo para a familia da nena Irene Fernández, falecida despois dun atropelo na Avenida Rosalía de Castro da localidade de Milladoiro. En segundo lugar, desexamos comunicar que poñemos a disposición da familia afectada todos os recursos dos que dispón Esquerda Unida-IU, incluído o seu gabinete de recursos xurídicos. Finalmente, manifesta que estará cos veciños e veciñas de Milladoiro na concentración pacífica de máñá mércores ás 19h

É triste que sempre teñan que acontecer sucesos tráxicos para que as autoridades competentes tomen nota e se apliquen na tarefa de poñer remedio á situación insostible de falta de seguridade viaria que sofre a localidade de Milladoiro. Ao longo do día, os veciños e veciñas de dita localidade ven como milleiros de vehículos cruzan a Avenida de Rosalía de Castro, convertida en estrada nacional dirección a Pontevedra ou Santiago. Por iso, o chamado que realiza a asociación veciñal Seidón de circunvalación, reurbanización e desvío de tráfico pesado da avenida é un chamado á simple lóxica que desde Esquerda Unida-IU respaldamos.

Santiago, 11 de decembro de 2007

viernes, 7 de diciembre de 2007

Martes 18 de decembro, concentración pola dignidade. Os fascistas non pasarán

PORQUE NON PASARÁN OS FASCISTAS

Martes 18 de decembro, concentracións en Santiago e Coruña, ás 20h

MiniaturaVivimos tempos convulsos nos que abrolla e xa se visuaLiza o comportamento xenófobo de grupos ultras e de ideoloxía fascista e filonazi. Tempos nos que se culpa de todo o malo ás persoas migrantes e só son valoradas en termos numéricos en relación á cantidade de cotizantes de Seguridade Social, obviando os valores hamanos e sociais.

Pero son tempos de claro racismo institucional, xa que, como levamos denunciado desde hai anos, temos unha dura lexislación de estranxeiría e que, de prosperar a iniciativa presentada no Senado por Coalición Canaria [apoiada por CIU e polo PP -o que sinala con quen dialogan algúns grupos nacionalista que se auto-proclaman "de esquerdas" (sic)], se convertiría nunha verdadeira lei de escurantismo e negación de dereitos.

Por iso, o Foro Galego de Inmigración, ao que nós pertencemos desde a súa fundación, anima ás persoas desexosas de loitar por un mundo mellor, por un mundo onde a persoa se eleve sobre o abafo do capital a que apoien coa súa presenza ás persoas inmigrantes.

Están previstas dúas grandes concentracións, unha na Praza do Toural en Compostela, ás 20h; outra, á mesma hora, pero na praza coruñesa de María Pita.

Esquerda Unida-IU presenta aos medios a petición e pregunta sobre o vertedoiro incontrolado de Ames ante o Parlamento Europeo

Hoxe, venres 7 de decembro de 2007, ante os medios de comunicación, tivo lugar na sede comarcal de Esquerda Unida-IU unha rolda de prensa na que o coordinador comarcal, Xabier Ron, e o coordinador local de Esquerda Unida-IU de Ames presentaron as iniciativas que se levaron ao Parlamento Europeo os días 28 e 29 de novembro.

O coordinador comarcal, Xabier Ron, realizou unha valoración moi positiva do traballo desenvolvido pola agrupacón comarcal de Esquerda Unida e en particular no bo traballo levado a cabo pola agrupación local que coordina Iago Patiño.

A preocupación polo noso contorno, pola preservación da nosa saúde medioambiental e persoal figura como impulso de todo o traballo que hoxe presentou Esquerda Unida antes os medios presentes. O vertedoiro incontrolado de Ames supón un grave risco para a saúde dos habitantes de Ames e veciños. Por iso, os pasados 28 e 29 de novembro, Esquerda Unida de Ames, da man de seu coordinador Iago Patiño, presentou unha petición “ao parlamento europeo co obxecto de chamar a súa atención sobre o impacto ecolóxico e medio ambiental a causa do incumprimento por parte do goberno autonómico e concello local en relación ao peche e selado dun vertedoiro incontrolado na comunidade autónoma de Galicia e para que requira información ao respecto e tome posición ante esta problemática”.

Esquerda Unida felicítase porque dita petición xa foi sometida a consideración da Comisión Europea mediante as preguntas que Willy Meyer, eurodeputado da GUE-NGL (Gauche Unitaire Européenne-Gauche Verte Nordique), presentou o día 3 de decembro ante a Comisión de Peticións.

Iago Patiño realizou unha cronoloxía dos feitos, feitos que subliñan a contradición inherente ao PSdG, xa que, cando estaba na oposición, chegou a formular unha iniciativa parlamentaria demandando o peche do vertedoiro incontrolado de Ames, mentres que desde que goberna a súa actitude foi de demora e de desleixe. Iago Patiño salientou que en ningún momento o grupo de goberno do concello de Ames, tanto cando era rexido polo bipartito PSdG-BNG, como agora que é rexido polo PSdG, tivo a ben responder ás numerosas iniciativas que a nosa organización política lle presentou.

A rolda de prensa finalizou co desexo de que a Comisión de Peticións se posicione e que, a raíz destra iniciativa, se poña fin a unha situación de vulneración da Directiva marco 75/442/CEE sobre tratamentos de residuos, vulneración que pon en perigo á saúde medioambiental e persoal da poboación de Ames.

Consello Comarcal de Esquerda Unida-IU, 7-12-2007.

Marcos Ana, o camarada represaliado, falará sobre a vida dos presos políticos

MARCOS ANA EN COMPOSTELA

MiniaturaO Martes 11 de decembro, ás 20h, no Centro Social Caixa Galicia de Compostela(Rúa do Vilar, 19) estará Marcos Ana, poeta e preso político durante 23 anos dende 1939 ata o 1961 debido, principalmente, á súa loita polas liberdades en tanto que membro do Partido Comunista (se ben, como era de agardar, esta circunstancia é silenciada de forma "memorable" no díptico que informa da charla.

Trátase dunha ocasión inmellorable para escoitar da súa voz toda a memoria verdadeira daqueles anos de pedra e escuridade franquista.

Das súas memorias, Decidme cómo es un árbol, rescatamos os dous seguintes fragmentos, un sobre o vivido, outro, versos que falan de liberdade.

"Me alojaron en otra sala y el espectáculo era como un atroz antecedente del que acababa de presenciar. La mayoría de los prisonieros estaban tumbados boca abajo, no podían apoyar sus espaldas contra el suelo, las tenían desgarradas a causa de las torturas y gemían de dolor al intentar moverse. Comprendí lo que me esperaba"

Autobiografía

Mi pecado es terrible:

Quise llenar de estrellas

el corazón del hombre.

Por eso, aquí, entre rejas,

en veintidós inviernos

perdí mis primaveras.

Preso desde mi infancia

y a mi muerte mi condena

mis ojos van secando

su luz contra las piedras.

Mas no hay sombra de arcángel

vengador en mis venas.

España es sólo el grito

de mi dolor que sueña...

Animamos a todas as persoas a que veñan coñecer de forma directa que significa a memoria histórica.

jueves, 6 de diciembre de 2007

CONVOCATORIA DE ROLDA DE PRENSA


MOTIVO:

AS INICIATIVAS QUE A DELEGACIÓN DE ESQUERDA UNIDA-IU PRESENTOU NO PARLAMENTO EUROPEO SOBRE O VERTEDOIRO INCONTROLADO DE AMES

INTERVEÑEN:

XABIER RON, COORDINADOR COMARCAL DE ESQUERDA UNIDA-IU

IAGO PATIÑO, COORDINADOR LOCAL DE ESQUERDA UNIDA-IU DE AMES

DÍA:

VENRES 7 DE DECEMBRO DE 2007

HORA:

ÁS 11 HORAS

LUGAR:

SEDE COMARCAL, R/ DUBLÍN, 8 BAIXO DEREITA (SANTIAGO)


TELÉFONOS DE CONTACTO:

XABIER RON: 678 484 556

IAGO PATIÑO: 647 474 857

COMUNICADO DE PRENSA VALORANDO OS DATOS DE DESEMPREGO DO MES DE NOVEMBRO

O paro aumenta en todos os sectores produtivos de Compostela e en todos os grupos de idade e sexo

Esquerda Unida pregúntase que está facendo o goberno local para deseñar estratexias propias de creación de emprego. Que hai do Plan de Acción Local polo Emprego?

A desaceleración no sector construtivo xa afecta á poboación compostelá, producíndose un aumento de persoas desempregadas nun 9,4%. Por cuarto mes consecutivo medra o desemprego e afecta xa a 5640 persoas, cun aumento de 182 persoas con respecto a outubro, en termos relativos un 3,3 % máis.

Os datos son incuestionables:

- menores de 25 anos: en total 622 (+79 con respecto a outubro): homes 250 (+46), mulleres 372 (+ 33).

Repárese no incremento tanto en homes coma en mulleres, dándose un novo aumento por terceiro mes consecutivo neste segmento poboacional.

- No segmento de resto de idades o paro aumenta tanto en homes como en mulleres. Así, das 5018 persoas desempregadas, 1823 son homes e 3195 son mulleres. Neste segmento debido, sen dúbida, ao aumento do paro na construción, aumenta máis o paro nos homes, tal como sucedera no mes de outubro. Isto xa indica que estamos ante unha tendencia que, previsiblemente, aumentará. Así, das 103 persoas desempregadas neste segmento de idade, 80 son homes e 23 son mulleres.

- Se repasamos a tendencia dos últimos tres meses, vemos como se dá unha constante progresión indesexada: setembro: 5212 (+107); outubro: 5458 (+246); novembro: 5640 (+182), isto é, en tres meses, un incremento de 535 persoas. Lonxe está o obxectivo de baixar das 5000 persoas desempregadas con esta tendencia.

Insistimos en que a implicación do Concello é necesaria para animar os procesos cooperativos e na necesaria creación para Esquerda Unida da Axencia Municipal de Colocación con vistas ao desenvolvemento e á oferta pública de emprego no sector sociosanitario. Do mesmo xeito, reclamamos que se redefinan os obxectivos do Plan de Acción Local polo Emprego, xa que, segundo se ve, as metas deseñadas, un ano despois, non están dando ningún froito.

Consello Comarcal, 5 de decembro de 2007.

viernes, 30 de noviembre de 2007

Esquerda Unida critica a ausencia de debate sobre a moción para a creación da Vía Verde Amio-Sigüeiro e o secuestro do pensamento cidadán

Esquerda Unida critica a ausencia de debate sobre a moción para a creación da Vía Verde Amio-Sigüeiro e o secuestro do pensamento cidadán no Pleno do Concello de Santiago

O Pleno do 29 de novembro de 2007 non pasará á historia pola capacidade construtiva dos tres grupos que ocupan cadeiras na corporación municipal. Á actitude de total e aberta confrontación empregada polo voceiro do Partido Popular, Conde Roa, únese o que chamaremos secuestro do pensamento cidadán.

En primeiro lugar, lamentamos o ton denigrante que empregou Conde Roa, xa que non debería ser utilizado nunca como argumento político, xa que as leis da retórica e da argumentación política amosan de forma transparente que convén, antes de lanzar acusacións, achegar probas; que é preciso, antes de insultar e atribuir crimes contra a Humanidade, e de falar de anti-democracia, auto-analizarse e ser quen de ter unha distancia crítica, o suficientemente ampla como para non caer no ridículo de defender o indefendible, xa que baixo as mans do dictador Franco hai moito sangue derramado e pensamos nós que a Conde Roa non lle gustaría que se lle atribuísen –ou si?- todos e cada un dos asasinatos que comete a Dereita en todo o mundo: ou esquece que a guerra de Iraq –por coller o exemplo máis actual- foi provocada polas mentiras da Dereita que el representa??

En segundo lugar, é vergoñento que os políticos pensen que saben máis que os veciños e veciñas e mesmo, porque nos afecta en tanto que organización política e social, que “pasen de todo” á hora de analizar propostas, que xa presentamos no seu momento en rexistro, propoñendo a feminización do rueiro de Santiago. A que vén dicir agora que presentan unha lista paritaria, que hai máis nomes de mulleres (28 + 2 nomes a prazas, 8 de marzo e 13 rosas) que en todos os periodos anteriores….acaso non co-gobernaban tamén eles o concello? Porque esa absurda auto-louvanza cando estes feitos deberían ser habituais?

Loxicamente, non imos meternos no tema de nomes, pero saben que houbo unha muller antifranquista, que estivo no exilio, que soportou penurias e moitas dificultades, que foi deputada en períodos constitucionais? Quizais non, porque demostraron uns e outros unha cegueira interesada, pero referímonos a Dolores Ibárruri, un claro referente na loita antifranquista e no recoñecemento da dignidade da muller e dos seus dereitos.

En terceiro lugar, cabe criticar o proceso de elaboración dos rueiros. O do PP presentouse o 27 e modificouse o 28 para engadir a Monseñor Ángel Suquía Goicoechea e a Monseñor Antonio María Rouco Varela (claro exemplo de loita polos dereitos humanos e de “tolerancia” cos movementos cristiáns de base (sic)), a do PSdG-BNG cociñada nas súas reunións….nalgún momento se fixo unha consulta aos veciños e veciñas das novas rúas? Tense en conta a súa participación? NON, non interesa, simplemente, pero logo véndennos a moto e secuestran o pensamento cidadá.

Nesa liña vai o feito de que no punto 3, designación de membros do Consello Sectorial de Medio Ambiente, pasouse por ese punto a “toda mecha” e “por unanimidade”…onde se comunicou todo o que figura na web do Concello sobre as súas funcións e que serviría para relanzar a Axenda Local 21?? En ningún momento se mencionou. O público asistente debeu quedar gratamente sorprendido cando os puntos 6-7-8-9-10, que eran “dar conta de” diversas accións do equipo de goberno, se solventou nun “queda dada conta”… e o pobo que apande.

En cuarto lugar, esta organización tiña a esperanza de que se levase a pleno a creación da Vía Verde Amio-Sigüeiro, pero non houbo nada de nada. Iso si, de forma incongruente, cremos nós, díxose que estaba en marcha. Foi logo da argunmentación de defensa de Socorro García detallando as moitas xestións e accións que o goberno municipal ten para co antigo concello de Enfesta. Como pode estar en marcha algo que non foi aínda aprobado en pleno? Así vai a política real do noso país e dos nosos concellos, de costas á realidade, de costas ás persoas, de costas a todo.

En quinto lugar, podemos parafrasear o que ollamos onte da seguinte maneira: equipo de goberno: “todo o que diga a oposición, por moi bo que sexa e por moita razón que teñan, será ignorado e criticado”; oposición: “todo o que faga o equipo de goberno, por moi bo que sexa e por moita razón que teñan, será censurado e atacado”. Así nos vai, por desgraza. En efecto, o goberno debería asumir que a transversalidade non pode suplir a ausencia dun Plan Integral contra a Violencia de Xénero (moción que presentaba con acerto o PP e que nós tamén demandamos en moción presentada en rexistro o 23 de novembro) e debería asumir que debe realizar dito Plan...., pero non.


E nós mentres, agardando que se discutise sobre o Regulamento Orgánico Municipal do Pleno do Concello de Santiago de Compostela, do que presentamos as oportunas alegacións antes de que rematase o prazo o 15 de novembro….cando se fará? Terán en conta realmente a dimensión participativa? Ou seguirán secuestrando o pensamento cidadán?

Santiago, 30 de novembro de 2007

Consello Comarcal de Esquerda Unida-IU

sábado, 24 de noviembre de 2007

Concentración na praza 8 de marzo ás 12h30

A Marcha Mundial das Mulleres convoca un acto de concentración na Praza 8 de Marzo de Santiago co gallo do Día Internacional en Contra da Violencia de Xénero, mañá domingo 25 de novembro.

Tendo en conta que estamos ante unha verdadeira lacra que erosiona os piares da condición humana, cómpre que esteamos todas as persoas desexosas de que veña un ano no que non teñamos que anunciar máis mortes de mulleres a mans dos seus compañeiros (sic).

Saúdos

Moción pola concreción da Lei 11/2007

MOCIÓN

Pola concreción da Lei 11/2007 sobre prevención e tratamento integral da violencia de xénero no día 25 de novembro “Día Internacional contra a violencia machista contra as mulleres”

EXPOSICIÓN DE MOTIVOS:

O século XXI avanza ao mesmo ritmo que as cotas de violencia contra as mulleres e xa que logo, necesitamos que se actúe contra a violencia enfocándola como manifestación da discriminación, da situación de desigualdade e das relacións de poder que os homes exercen sobre as mulleres.

Neste sentido, mentres non se dea un enfoque transversal e estrutural da violencia machista para atallala de raíz e en todas as súas manifestacións, e cunha coordinación eficaz e real a partir dos poderes públicos, os dereitos das mulleres seguirán sendo unha aspiración.

Porque a violencia de xénero, a violencia contra as mulleres tamén é transversal: os salarios das mulleres en traballos de igual valor, seguen sendo moito máis baixos cós dos homes; os empregos seguen segregados por sexos; a imaxe da muller segue sendo utilizada como reclamo comercial; os materiais educativos reproducen estereotipos sexistas; o aborto aínda non é libre nin gratuíto; a humanidade segue con parte da Historia oculta, porque non se reflicte a contribución da muller; persisten os despedimentos por razón de sexo; prosegue a explotación sexual das mulleres…

Os Concellos, ao ser a Administración máis próxima á cidadanía, deben estar implicados en primeira liña en dar respostas axeitadas e eficaces á situación das mulleres. A Xunta de Galicia se dotou de disposición normativas para que os Concellos concreten no seu eido de actuación: o V Plan do Goberno Galego para a Igualdade entre o Home e Muller (2007-2010) e a Lei 11/2007 do 27 de xuño para a prevención e tratamento integral da violencia de xénero. É preciso, xa que logo, que se descenda ao nivel de concreción municipal para garantir que exista unha plena funcionalidade do V Plan e da Lei 11/2007.

No Concello de Santiago dispoñemos de dous órganos privilexiados para traballar a favor da igualdade o home e a muller: a concellaría de Benestar Social e de Muller, e o Consello Municipal de Muller. Non obstante, no tocante á existencia dun plans integral contra a violencia de xénero, vemos como entre os obxectivos da concellaría ou entre os obxectivos do Consello Municipal (artigo I do Regulamento, aprobado en plenario do 27 de xullo de 2000, BOP do 4 de setembro de 2000) non aparece –lóxico no caso do Consello Municipal- a elaboración de dito plan integral.

Por iso, en base ao anterior, proponse ao Pleno do Concello de Santiago que adopte os seguintes:

ACORDOS

1. Que se aprobe un pacto de goberno municipal contra a violencia de xénero que aplique a declaración de "tolerancia cero á violencia" no municipio e a adopción de medidas integrais para erradicar a violencia contra as mulleres, no ámbito das súas competenzas.

2. Que se inste ao Goberno Autonómico, a adoptar as disposicións necesarias para que exista coordinación entre todos os poderes e administracións públicas.

3. Que se introduza, tendo en conta as normas de rango superior, entre os obxectivos da Concellaría e do Consello a función primordial da elaboración, supervisión, posta en marcha e aplicación do Plan Integral Local de Violencia de Xénero.

4. Que a elaboración de dito Plan Integral Local contra a Violencia de Xénero estea encadrado dentro dos Orzamentos Municipais anuais.

5. Que dito Plan represente a concreción da Lei 11/2007 e teña en conta disposición do V Plan: por poñer un único exemplo ilustrativo, o Plan debería contemplar a creación do Observatorio Municipal da Violencia de Xénero.

6. Que dito Plan poña especial atención sobre a especial vulnerabilidade das mulleres inmigrantes vítimas de malos tratos, cando estas se atopan sobre todo en situación administrativa irregular e a denuncia pode supoñer a súa expulsión.

7 Que se implique á cidadanía mediante o propio Consello Municipal de Muller na elaboración de dito Plan Integral. Canto máis participe a sociedade, máis compromiso e responsabilidade se lle poderá esixir.

8 Que o Concello inste ao Goberno Autonómico e ao Goberno Estatal para que se regulamente e se dote orzamentariamente o fondo de pensións impagadas.

9 Que se realicen campañas permanentes de concienciación e sensibilización social que traten de forma especial as emisións ou publicidade de carácter sexista, discriminatorio, vexatorio, estereotipado e as actuacións que publicamente xustifiquen, banalicen ou inciten á violencia de xénero.

10 Que o concello solicite ao Goberno Estatal o aumento das partidas destinadas a transferencias ás Corporacións locais para actuacións conxuntas contra a violencia de xénero, en desenvolvemento das actuacións recolleitas na lei 3/2004.

11 Enviar estes acordos ao Presidente do Goberno Autonómico e Estatal, e aos Grupos do Parlamento Autonómico e Cortes Xerais.

Santiago, 22 de novembro de 2007

martes, 20 de noviembre de 2007

CONCENTRACIÓN MERCORES 21/11/07, DA PLATAFORMA CULTURA SI, MAUSOLEO NON.

Confirmamos a convocatoria dunha CONCENTRACIÓN O MÉRCORES 21 DE NOVEMBRO ÁS
12:30 h. DIANTE DO PARLAMENTO DE GALICIA.FAREMOS UNHA ROLDA DE PRENSA E UN ACTO DE PROTESTA. É MOI IMPORTANTE ACUDIR TODOS/AS OS/AS QUE POIDADES. Nesta data remata, coa presencia de Touriño, a rolda de comparecencias da comisión
de investigación. Por favor, acudide a esta convocatoria e divulgádea.

Saúdos!

domingo, 18 de noviembre de 2007

A nosa moción sobre a Vía Verde semella prosperar

Esquerda Unida felicítase da decisión da Concellalía de Medio Ambiente, dirixida por Elvira Cienfuegos, de propoñer a creación da vía verde. A noticia vén dada en La Voz de Galicia (edición local, p. 7). Isto significa, se ben non se menciona na elaboración do artigo, que a nosa moción prospera e que en Pleno se nos dará oportuna resposta. Lembremos que a moción a presentamos o 9 de novembro de 2007.

Varios das nosas demandas, en función do que podemos ler na prensa, semellan ser atendidas, se ben, reparamos nun pero: non se fai mención en ningún momento á posibilidade de que o acondicionamento respecte a accesibilidade e mobilidade das persoas con discapacidade e que se moven en cadeira de rodas. As restantes peticións, unha por unha, ao que parece van a ser atendidas.

Agardamos que no Pleno deste mes, a resposta que se lle dea á nosa moción sexa precisamente o que hoxe lemos, que se crea a Vía Verde. Un logro para os nosos veciños e veciñas. No entanto, gustaríanos, simplemente porque é de rigor, que se nos recoñecese a iniciativa, tal como figura no Rexistro do Concello de Santiago, xa que obedece a un duro e difícil traballo realizado por homes e mulleres que estamos fóra das institucións.

Xabier Ron
Coordinador Comarcal de Esquerda Unida-IU

sábado, 17 de noviembre de 2007

U-la credibilidade do policía?

Atónitos, hoxe, puidemos ler na prensa (La Voz de Galicia), como un irmán do policía afirmaba o seu apoio ao indulto para os veciños de O Eixo. El e a meirande parte dos 13 irmáns que son. Aqueles que nos acusaron de meter a pata e de defender o indefendible, quizais terán que mudar de criterio. Ou non, xa que vivimos nun país de sectarios, que pensa inmutable un punto de vista e que fai dogma dunha opinión e onde ninguén ten a valentía de admitir que errou, e non falemos xa de demitir. Claro está, de seguro que alguén pensará que actúa por inquina cara ao seu irmán...

Cando menos, para os que defendimos a non entrada no cárcere e a petición de indulto, resulta argumento de peso -a falta de comprobación para ser probatorio, que se poña en tea de xuízo o grao de minusvalía afirmado: sobre todo se é certo o de descargar as vacas e o de traballar na finca co tractor. Mesmo cabe a posibilidade de que se inicie investigación para comprobar quen ditaminou a súa minusvalía...

Ao final, que pasaría se se confirmase que todo é unha autoprotección que se montaron algúns en perxuizo doutros?

Que pasaría se, ao final, tal como se dicía desde esta organización política, ou mesmo desde o Movemento pola Defensa dos Dereitos Civís, que as néboas xurídicas son máis fondas que as luces?

De saída, xa era inxusto que tivesen que ingresar no cárcere, xa que están reinsertados na sociedade...función primeira do cárcere. En segundo lugar, se se confirman as acusacións do irmán do policía supostamente discapacitado, tres inocentes están no cárcere e tres familias están pasando un martirio, inxusto.

O 16 de decembro manifestación se é que aínda non se materializou o indulto.

Transmitimos todo o noso ánimo aos veciños afectados e en xeral a toda veciñanza de O Eixo.

miércoles, 14 de noviembre de 2007

Presentación proxecto de creación dunha Plataforma a favor da modernización da administración municipal

Mañá, 15 de novembro, ás 20h30, preséntanse as 100 primeiras sinaturas de adhesión ao manifesto da administración municipal e a paralización do proceso de creación do organismo autónomo de Benestar Social ata a apertura dun proceso de información e participación cidadá para dialogar sobre a idoneidade deste sistema de xestión do Servizo Municipal de Benestar Social.

Como segundo punto, proxecto de creación da Plataforma Cidadá pola modernización da administración municipal.

Será no Salón de Actos do Centro Sociocultural do Ensanche, ás 20h30 de mañá, 15 de novembro.

viernes, 9 de noviembre de 2007

Creación da Vía Verde Amio-Sigüeiro

Hoxe Esquerda Unida-IU de Santiago presentará no rexistro do Concello de Santiago a seguinte moción:

EXPOSICIÓN DE MOTIVOS

A recuperación da vella vía de tren que vai de Santiago a Coruña constitúe unha oportunidade única, que non se pode deixar escapar, dado que con poucos investimentos conséguese ofrecer á cidadanía en xeral, e aos amantes do deporte e da natureza en particular, un espazo único para o desenvolvemento dun ocio non alienante, alternativo ás prácticas actuais.

O treito en cuestión transcorre por unha das zonas máis virxes do concello de Santiago, cun alto valor paisaxístico e cunha lonxitude aproximada de 12 quilómetros. Vai desde Amio ata Sigüeiro, pasando pola Sionlla e por Verdía. Dito treito cruza o val do río Tambre e o do río Sionlla, destacando unha ponte sobre este último río.

A recuperación deste espazo permitiría, non só ofrecer un marco incomparable para a cidadanía compostelá, senón que permitiría á administración local ampliar a oferta turística da nosa Cidade dando a coñecer unha mostra do noso turismo verde. Ao mesmo tempo, serviría como revitalizante destas localidades do rural compostelán, poñendo en valor os seus trazos paisaxísticos e medioambientais.

Trátase dunha actuación merecente de todos os esforzos da cidade, polo que deberá contarse para a súa execución coa participación do tecido asociativo (asociación de deporte, de sendeirismo, de bicicleta, etc.) e, igualmente, artellar os mecanismos de axudas tanto autonómicas como europeas.

A actuación prevista permitirá que en dita vía se podan realizar diversas actividades relacionadas coa práctica deportiva: disfrutar dun paseo san, libre de riscos circulatorios; practicar o atletismo; facer patinaxe; andar en bici, etc.

Ao mesmo tempo, permitiranos recuperar a vella estación de Ferrocarril dispoñendo no seu espazo algún local de lecer (bar, museo...) para as persoas que opten por esta alternativa saudable.

En base ao anterior proponse ao Pleno do Concello de Santiago que adopte os seguintes:

ACORDOS

  1. Realizar as xestións oportunas ao pé das administracións competentes para recuperar o treito que transcorre entre Amio e Sigüeiro.
  1. Facer partícipe ao tecido asociativo na conformación do futuro espazo de lecer.
  1. Solicitar canta axuda sexa pertinente a nivel autonómico, estatal e europeo.
  1. Crearase nos 12 quilómetros de percorrido unha zona multifuncional de lecer e paseo familiar. A tales efectos, dispoñerase un firme axeitado para que poda ser empregado tamén por persoas que se desprazan en cadeira de rodas. O lecer debe integrar a toda a cidadanía.
  1. Crearase un acceso desde Amio e outro desde Sigüeiro, ademais das principais (para o acceso a persoas con discapacidade) desde as estacións da Sionlla e de Verdía.
  1. Habilitarase unha iluminación suficiente por cuestións de seguridade nos túneis, alimentada por paneis solares.
  1. Situarase o mobiliario preciso e necesario para dotar a Vía Verde: papeleiras, bancos, lugares de quencemento muscular, ...
  1. Colocar de forma estratéxica paneis informativos sobre a historia das zonas de paso.
  1. Dispoñer dunha estrutura fixa de seguridade na ponte sobre o río Sionlla.
  1. Outras accións que sexan pertinentes para converter esta Vía Verde nunha excelente plataforma de saúde e benestar para Compostela e municipios veciños.

Santiago, 9 de novembro de 2007

miércoles, 7 de noviembre de 2007

Esquerda Unida denuncia a irresponsabilidade do alcalde de Santiago ao calar as realidades financeiras da Cidade da Cultura

Para Esquerda Unida resulta mesmo ofensivo pensar que Bugallo, o alcalde de Santiago, escoitar da súa voz que el sabía que o diñeiro de partida era insuficiente.

Estamos falando dun proxecto do que comezan a saberse os puntos escuros, puntos aos que contribuiu coa súa acción de connivencia o señor Alcalde. Isto reafirma o escaso bagaxe político que ten Sánchez Bugallo, xa que en vez de facer pública a súa opinión no seu momento xusto –logo das deliberacións do xurado- optou, por unha discutible “lealdade institucional”, calar. Nós dicimos que foi antes ben unha deslealdade para co pobo de Compostela e de Galicia, xa que o seu proxecto enlousa diñeiro público de forma desnortada desde hai anos.

Optou por calar e, de paso, agochar a realidade, porque quería, coma un megalómano, un proxecto faraónico na súa cidade, xa que outras o tiñan. Si, outras cunha demografía superior. Retamos a que o señor Alcalde nos diga onde hai unha cidade de menos de 100.000 habitantes que teña unha obra semellante e que xa leva enlousados máis de 400 millóns de euros. Lamentable, repetimos, que as súas palabras pasen impunemente da oralidade ao papel sen que tremen os cimentos da democracia que el representa.

Consello Comarcal de Esquerda Unida-IU

Santiago, 7 de novembro de 2007

O paro aumenta en todos os sectores produtivos de Compostela

Esquerda Unida reclama medidas urxentes para a diversificación do emprego e a dinamización do Plan de Acción Local polo Emprego.

A tendencia segue sendo clara en Compostela e comarca: un imparable e contínuo proceso de desemprego que afecta de forma alarmante ás mulleres e aos mozos e mozas de menos de 25 anos.

Os datos, que achegan a fría e dura realidade, son incuestionables no que se refire á nosa cidade:

- menores de 25 anos: en total 543: homes 204, mulleres 339.
Repárese no aumento neste segmento poboacional nas mulleres: de 265 mulleres desempregadas en setembro a 339, isto é un aumento de 74 persoas nun único mes, o que representa unha porcentaxe de 94,87 % do total experimentado no mes de outubro (78 menores de 25 anos).

- mulleres (resto de idades): 3172 mulleres dun total de 5458 persoas en situación de desemprego, o que representa o 58,11 %. Certo é que nesta franxa aumentou máis o desemprego nos homes, 111 persoas (66,07% do incremento experimentado durante o mes de outubro).

- O paro aumentou en números xerais en 246 persoas, o que representa un 4,7 % de incremento respecto ao mes pasado. O número total, xa que logo, afástase do obxectivo de baixar das 5000 persoas desempregadas, para situarse en 5458 (en setembro eran 5212).

- Se analizamos os sectores produtivos vemos que os aumentos máis significativos e preocupantes prodúcense no sector servizos cun incremento de 182 persoas ata situarse en 3635 persoas, e no sector industrial cun incremento de 25 persoas. Estes dous sectores representan máis do 80% das novas persoas desempregadas durante o mes de outubro.

As administracións deben tomar nota destas circunstancias e achegar valentes solucións que poden pasar desde a necesaria diversificación do emprego (investir en sectores de I+D+i), ata a implicación do Concello en animar os procesos cooperativos e na necesaria creación para Esquerda Unida da Axencia Municipal de Colocación con vistas ao desenvolvemento e a oferta pública de emprego no sector sociosanitario. Do mesmo xeito, reclamamos que se redefinan os obxectivos do Plan de Acción Local polo Emprego, xa que, segundo se ve, as metas deseñadas, un ano despois, non están dando ningún froito.

Consello Comarcal, 6 de novembro de 2007.

domingo, 4 de noviembre de 2007

Esquerda Unida de Ames presenta unha moción para reclamar un regulamento de Participación Cidadá

Despois de ter transcurrido unha lexislatura cun goberno conxunto do PSOE e o BNG, ademáis de varios meses desde as últimas eleccións municipais, desde o grupo municipal de Esquerda Unida-Izquierda Unida de Ames lamentamos a ausencia no Concello de Ames dun REGULAMENTO DE PARTICIPACIÓN CIDADÁN, que sirva de ferramenta para canalizar e garantir fórmulas de participación dos e das cidadás de Ames nos asuntos públicos, máis alá do exercicio do dereito de sufraxio activo cada catro anos para decidir a composición deste Pleno.

Cremos imprescindible que desde o goberno deste Concello se impulse un proceso colectivo de elaboración dun regulamento que desenvolva fórmulas de democracia participativa como complemento da democracia representativa, para que os homes e mulleres de Ames e as organizacións cidadás que conforman o tecido asociativo de Ames sexan os verdadeiros protagonistas da vida pública municipal, e poidan canalizar as súas propostas para construir o proxecto de concello que desexen e intervir nos asuntos de responsabilidade municipal. Trátase, en definitiva, de que os veciños e veciñas poidan participar directamente nas decisións políticas e non só na elección dos decisores políticos do noso Concello.

Os poderes públicos teñen a obriga de garantir a participación cidadá nos asuntos públicos. É unha obriga que se deriva de varios mandatos da propia Constitución. O artigo 9.2. establece que “corresponde aos poderes públicos promover as condicións para que a liberdade e a igualdade do individuo e dos grupos en que se integra sexan reais e efectivas; remover os obstáculos que impidan ou dificulten a súa plenitude e facilitar a participación de todos os cidadáns na vida política, económica, cultural e social”. Outro tanto pode decirse do artigo 23, onde se afirma que os cidadáns teñen dereito a participar nos asuntos públicos directamente ou por medio de representantes. A Declaración Universal de Dereitos Humanos e o Pacto sobre Dereitos Civís e Políticos das Nacións Unidas, recollen así mesmo entre os dereitos e liberdades fundamentais, o dereito dos e das cidadás a participar directamente nos asuntos públicos.

Por todo isto, solicitamos do Pleno a aprobación do seguinte ACORDO:

O Concello de Ames porá en marcha un proceso de elaboración colectiva dun Regulamento de Participación Cidadá, contando moi especialmente cos veciños e veciñas, así como coas diferentes asociacións e partidos políticos que forman o tecido asociativo do noso Concello

Sr. Alcalde do Concello de Ames

Información sobre o Pleno do Concello de Santiago do 25 de outubro de 2007

Despois de reflexionar sobre a información que se transmitiu no Pleno do 25 de outubro, corresponde agora verter o resultados das mesmas.

En primeiro lugar, cómpre afirmar que os Plenos xa non son o lugar máis importante da vida política representativa e participativa: todo vén demasiado cociñado do forno oculto das xuntas de goberno e das distintas comisións lembremos non públicas.

En segundo lugar, o realmente importante é que o espazo non é o idóneo para favorecer a participación: moi bonito si, pero estreito e un tanto incómodo para medios e para o público en xeral.

En terceito lugar, o debate só existe porque o PP o anima.

QUE ASPECTOS DESTACAMOS DE INTERESE PARA COMPOSTELA?

* A orde do día incluía 11 puntos. Asspecto este que leva a unha reflexión, certo é de tipo persoal, de quen escribe: os Plenos para ser realmente funcionais non poden incoporar moitos puntos na orde do día. Por iso, en tempos en que a burocracia dorme a iniciativa popular...unha pregunta ousada e que seguro será recriminada: son realmente imposibles dous plenos ordinarios ao mes: un cada quince días?

* Vaiamos aos feitos:
1) As actas non se len en público: apróbanse sen máis (polo menos a que tivemos a oportunidade de "non escoitar")

2) O irmanamento coa Comuna de Assisi foi aproveitada para realizar unha semblanza da orde franciscana (Bugallo) e do peso que ten na traditio compostelá. Preténdese facer o acto o 24 de xullo no Salón Carlos V de San Francisco, como non.

3) As modificacións orzamentarias para a adquisición de material para a policía local, de mobiliario para as novas dependencias do edificio de Benestar Social, e do Auditorio, deron lugar a unha acusación de imprevisión por parte do grupo municipal do Partido Popular.

Interesante saber que o Auditorio nos custa 2 millóns de euros + 500.000 euros do Consorcio + 300.000 de Caixa Galicia e outras entidades = 2.800.000 euros. Isto é, diñeiro público, primordialmente, do que se destina 1 millón a gastos fixos. Pregunta de novo indiscreta: pagan todos os membros do Concello, Consorcio e outros as entradas aos eventos principais? Canto diñeiro se vai en invitacións?

4) No tocante ao aumento (IPC interanual setembro 2006-setembro 2007) nas taxas principais, quen escribe tivo que asistir -cáseque atónito- a como era o voceiro do PP quen facía unha defensa da contención en impostos indirectos en clave de defensa da clase traballadora, xa que o clima político a nivel macro non era nada optimista. Loxicamente, os representantes da socialdemocracia dicían que o clima era máis optimista. Por iso, desde Esquerda Unida, doadamente apoiaríamos a contención na taxa da grúa municipal, na do servizo de augas, na do lixo -non así na da tracción mecánica-, reclamando como se fixo desde o PP que as concesionarias melloren os servizos que prestan.

E máis se temos en conta que o Concello quere entregar en mans privadas ata un 45 % do montante total das multas de tráfico: non favorecerá iso que se actúe de forma inapropiada? non sería preferible que o diñeiro colleitado beneficiase a prestación de servizos públicos e non a unha empresa privada? Para Esquerda Unida resulta claro que si.

Unha crítica a realizar: os políticos actúan no Pleno como se falasen para eles. Por exemplo, as ordenanzas eran enumeradas en base á súa codificación. Un profano non ten porque saber de memoria con que concepto se identifica cada un dos códigos. Un exemplo máis de que, en realidade, a participación do pobo, é unha solemne falacia que empregan os que representan á democracia representativa.


5) O Plan Xeral de Ordenación Municipal (aprobación definitva parcial con obxeccións da Xunta a varias áreas que se queren urbanizar) deu lugar a intervencións interesantes:

- O bipartito para criticar ao bipartito (da Xunta: o ditame facíase para "establecer un precedente", dicía Néstor Rego)

- o PP, en voz de Ricardo Borregón, para amosar a súa precoupación por propietarios e por promotores, ao mesmo tempo que criticaba ao bipartito (falta de coordinación entre Medio Ambiente e Política Territorial).

- Todos para apelar á defensa a ultranza do PXOM na súa formulación íntegra: incluido os 300 chalés de Bando e seu Campo de Golf. Néstor falaba do "perfil ambicioso en protección de espazos" (sic) que concede o Plan... coa creación de 36.000 vivendas previstas.

Loxicamente, Esquerda Unida está en contra dun Plan destas medidas que quere crecer sen desenvolver; que quere estender sen compactar; que quere dispersar o cemento (Bando é un claro exemplo de dispersión da contaminación medioambiental). Todo se fundamenta na previsión construtora como fonte de traballo e de ingresos para o Concello. Erro de previsión que veremos en menos de 5 anos en que desemboca. Fálase do 40% de vivenda social, pero vai haber mais dun 60% de vivenda libre. Isto nun contexto de perda demográfica, de escasa atractividade para a poboación inmigrante, de migración de man de obra a terras que remuneran mellor xornadas abafantes e de constante fuxida de persoal cualificado a terras mellor remuneradas. E con máis de 7.000 vivendas baleiras.

Tanta é a paixón de Bugallo que mesmo avanza un contencioso no caso de que o que aporebe de forma definitiva a Xunta non sexa o que desexe a corporación.

6) Outros temas candentes foron a aceptación de municipalidade da rampa do edificio do CGAC. Ouse un particular facer unha obra análoga en plena vía pública e veremos. Un edificio cedido durante 50 anos, se non nos equivocamos. En fin....

7) Agradecemos aquí a cesión dos textos das preguntas e mocións que presentaba o PP. Algunhas pensamos que lóxicas, outras que merecen menos a nosa aprobación:

- 3 Preguntas sobre a actividade desenvolvida por un local da rúa Alfredo Brañas, que deron o seu froito.

- Moción para a redución do IBI
[aquí, loxicamente, discrepamos totalmente do PP, xa que o aumento do IBI é unha medida constratable para axudar a solventar o tema das vivendas baleiras e sacalas ao parque público de alugueiro (véxase Sevilla)]

- Preguntas sobre o convenio asinado entre a empresa INCOLSA (Información e Comunicación Local SA) e Ryanair

- Moción sobre o ruido derivado do ocio nocturno: reconvertir mediante incentivos sobre todo as tendas de 24 horas noutras actividades; liña de axudas para a insonorización de vivendas situadas en zonas saturadas

Outras iniciativas deste mesmo grupo foron:
- Limpeza do río Sarela
- Poda e mantemento da Avenida Castelao
- Moción para a Creación do Museo do Deporte Compostelán
- Proposta de creación dunha Comisión Especial para organizar o ano santo Xacobeo 2010

Lembrar que nós presentaramos unha sobre a erradicación da pobreza e a desigualdade, tal como consta neste mesmo blog.

sábado, 3 de noviembre de 2007

Charla de Agustín N'Dour en Santiago

O luns 5 de novembro, ás 20h30, no Seminario Maior de Compostela, terá lugar unha charla-coloquio do senegalés Agustín N'Dour, mediador en Granada. A Charla-coloquio leva por título "África: Xenocidio e Esperanza".

Organizan a charla: Movimiento Cultural Cristiano e Cáritas Diocesana.

martes, 30 de octubre de 2007

Manuel Amor Deus era do Partido e de Esquerda Unida

Os que asistimos á merecida homenaxe a Manuel Amor Deus onte en Santiago tivemos a rara sensación de vivir, unha vez máis, outro desprazamento, análogo ao dunha dura clandestinidade, ao dun esquecemento inmerecido.

Non me quero meter co que alí se dixo: houbo intervencións meritorias (Abuín, Germán, o compañeiro de celda de Amor Deus e o compañeiro italiano...) por apelar á verdade vivida e por lembrar á muller comunista do camarada, Fina; outras, sen dúbida menos (evitaremos dar nomes para non ofender), por apelar a un recurso fácil de proclamar que aquelo era moi malo e que agora todo é moi fermoso.

A loita de clases aínda existe. E o sindicato socio-político que construiu Amor Deus....u-lo? Núñez Feijó estivo un ratiño como testemuña nas primeiras ringleiras. Toda a cohorte do PSOE idem de lienzo...Entón, non me engano si unha interrogante abafante me fai preguntar, de forma inocente, como é que en ningunha ringleira de diante existiu un asento para o Secretario Xeral do PCG, o Partido de Manuel Amor Deus? Como é que nin a este Partido e nin a Esquerda Unida, que era a súa organización, se lle deron palabra e testemuña?

Por simple esquecemento?
Por deliberada desmemoria?
Ou por que non nos queren?
Semella que só servimos para o po da memoria
como se non houbese presente nin futuro.

Engánanse ben. Repito. Aínda hai loita de clases. Aínda precisamos un verdadeiro sindicato socio-político.

Os que seguimos traballando desde o Partido e desde o proxecto de Esquerda Unida estamos xa cansos de sentir o baleiro de todos aqueles que, acto seguido, proclaman e louvan a nosa entrega para que este país coñecese a democracia. Que nos deixen a nós dicilo e reivindicalo....é máis xusto e máis coherente. Máxime se os que o din, agora teñen asentos e poder e xa non viven o Partido.

Quizais, tiña que calar, pero un xa está realmente farto.

Quizais, pero como non quero que a miña voz mude en sentimento pesaroso que permanece dentro coma un cravo ardente, prefiro liberarme, sentir esa liberdade de falar, esa liberdade de non ter medo a dicir simplemente o que hai que dicir, a facer o que hai que facer, "sen denigrar, pero sen lamber o cú", como nos recordaba o luns o camarada Abuín.

Xabier Ron

domingo, 28 de octubre de 2007

HOMENAXE A MANUEL AMOR DEUS

Mañá, no Palacio de Congresos, a partir das 19h30, organizada pola Fundación 10 de marzo, terá lugar unha merecida homenaxe a Amor Deus. Un deses loitadores infatigables do Partido pola liberdade e a democracia neste país e que nos deixou non hai moitos días. É unha obriga moral para todas as persoas acudir, xa que é moito o que lle debemos a persoeiros como Amor Deus.

miércoles, 24 de octubre de 2007

Os deportistas de Compostela seguen sen contar cunha alternativa á Alameda

Esquerda Unida crítica, unha vez máis, o abandono que coñecen as persoas que practican deporte en Compostela. Resulta curioso que, cando se louva unha prestixiosa carreira pedestre –e con toda razón e xustiza-, as persoas que queren correr para manterse en forma ou relaxarse, ou ben que queren adestrarse, só dispoñan aínda do circuito (sic) da Alameda e sigan espoñéndose a lesións de diversa natureza e consideración.

Non pode ser, non é razoable para unha cidade como Santiago, que a Alameda sexa o único circuito para facer un pouco de carreira contínua. Lembremos que non son infrecuentes os sustos que producen os cans ou a aparición de perigosas pedras torce-nocellos. A Alameda, ademais, como se sabe, coñece numerosos e habituais peches por mor da súa utilización para a realización de diversas actividades e actos festivos.

Esquerda Unida quere lembrarlle á cidadanía que xa presentamos o día 29 de marzo de 2007 unha moción para que o Pleno do Concello apostase pola creación dunha alternativa á Alameda para enriquecer as posibilidades da práctica deportiva do atletismo.

E nela avanzabamos que se debían realizar os estudos oportunos con participación cando menos de entidades representativas deste deporte, e coas organizacións ecoloxistas para situar dita instalación nas beiras do Sar, no futuro parque, adecuando unha zona para a práctica do atletismo, aproveitando sinerxías co multiusos do Sar. Hoxe, despois da resaca electoral coas súas promesas, ollamos como o equipo de goberno aínda non ten previsto nada semellante ao que nós demandamos.

Esquerda Unida segue reivindicando polo tanto a existencia dese espazo alternativo: un circuito de terra pisada sen pendentes pronunciadas (un máximo do 3%), sen curvas pechadas, cun amplor de polo menos 3 metros, cunha lonxitude que xira entre os 2.000-2.500 metros e unha axeitada iluminación nocturna.

Lembrámoslle ao señor Alcalde do Consello de Santiago que dita alternativa gozou do aval de máis de 1000 sinaturas tal como consta no rexistro do Concello, todas elas de persoas vencelladas á práctica desta modalidade deportiva.

O Consello Comarcal de Esquerda Unida-IU
24 de outubro de 2007

domingo, 21 de octubre de 2007

Outra forma de comunicar un mundo alternativo


O mércores 24, "Cinema contra a pobreza" con “La larga noche de los 500 años" de Voces contra la globalización, na Facultade de Ciencias da Comunicación de Santiago

"BANCA PARA RICOS, BANCA PARA POBRES,", É O DEBATE DESTE XOVES DENTRO DO SIMPOSIO "POBRE MUNDO RICO"

A Conferencia correrá a cargo de Mariano Aguirre, que falará sobre a "Crise de estado, pobreza e violencia"

Santiago, Sábado 20 outubro 07

Coa proxección doutro dos capítulos da serie documental "Voces contra a globalización... ¿outro mundo é posible?", dirixida e guionizada por Carlos Estévez para La2 de TVE, "La larga noche de los 500 años" chega na cuarta semana do Simposio Internacional "Pobre Mundo Rico" a Santiago.

Este capítulo comeza en San Cristóbal de las Casas (México) en xaneiro de 1994, cando o subcomandante Marcos inicia as revoltas contra a globalización precisamente o mesmo día que entra en vigor o Tratado de Libre Comercio entre América do Norte e México, para analizar a través das voces dos indíxenas e dos intelectuais a perda da terra no mundo, a perda da identidade, a uniformidade das culturas, as privatizacións e o novo panorama en América Latina.

... E o xoves, debate e conferencia

O director da área de Paz, Seguridade e Dereitos Humanos de FRIDE (Fundación para as Relacións Internacionais e o Diálogo Exterior) Mariano Aguirre ofrecerá o xoves 25 en Santiago a conferencia "Crise de Estado, Pobreza e Violencia" ás 19.30 h. na Facultade de Ciencias da Comunicación. Previamente, ás 17.00 h. celebrarase a Mesa-Debate "Banca para ricos, Banca para pobres" na que intervirán Guillermo Brea, director da Obra Social de Caixanova; Carlos Bendito, director de Desenvolvemento de Tríodos Bank e Raúl Asegurado, da Asociación de Interese Solidario "O Peto".

A Conferencia

"Crise de estado, pobreza e violencia" é o título da conferencia que ofrecerá Mariano Aguirre. O coordinador de Programas de FRIDE considera que a pobreza é un dos factores centrais que inflúen para que unha sociedade careza dun equilibrio pacífico entre os seus diferentes actores. Para Aguirre a falta de desenvolvemento económico non conduce, necesariamente, a conflitos armados ou guerras abertas, pero nas sociedades nas que hai fortes niveis de pobreza e desigualdade existen graves problemas de violencia social que se manifestan como criminalidade, integración de franxas da sociedades (especialmente os mozos) en prácticas ilícitas e redes mafiosas, enfrontamentos de grupos de identidades adquiridas (as maras de América Central), entre outras.

Na medida en que a pobreza continúa sendo un grave problema e a desigualdade aumenta, a violencia continuará manifestándose. As súas formas fanse, á vez máis complexas o que, en opinión de Mariano Aguirre, obriga análises máis sutís sobre a marxinación e a integración social.

O POBO DE COMPOSTELA PIDE O INDULTO XA

Fomos milleiros. O pobo camiñaba cun desexo: que os esforzos sirvan para algo. E abofé que serviron: o que todas as persoas queríamos alí é que non teñan que cumprir a condea imposta, pero máis aló deste gran desexo está o calor, o cariño e o apoio que Simón, Xesús e Pepe sentiron de toda a cidadanía alí presente. A longa caravana humana berraba diferentes consignas: "son inocentes"; "condea non / indulto xa" e outras máis mentres as palmas acompañaban de forma acompasada os berros de solidariedade.

O pobo xa se manifestou. Agora agardemos que arriba, os que teñen o poder, teñan o poder de revogar a orde de cárcere.

Non son asasinos, como dixo Miguel de Lira; e con eles estamos todos e todas, como afirmou Suso de Toro. O que lles aconteza, acontécenos. Iso é a solidariedade, iso.

Simón, Xesús e Pepe tiveron a forza para saír ao escenario da Quintana e dciri, alto e claro, que eles son inocentes. Os milleiros que alí estabamos, xa o sabiamos á hora de ir apoiar aos nosos tres veciños. Non somos tan cegos.

O pobo é quen máis ordena, que o lembren os nosos representantes.

O PINO E A MUTILACIÓN DO PATRIMONIO

Se un elemento é declarado Patrimonio da Humanidade significa que goza dunha protección especial á hora de resistir os ataques da sociedade capitalista. O Camiño de Santiago, que xa rexistra bastantes alteracións cementeiras ou de chapapote, é, polo tanto, de todos e todas...máis aló da suposta condición relixiosa das persoas que deciden facer o Camiño ata Santiago.

O ataque ao Camiño na zona de O Pino, no Polígono Industrial, non ten sentido. Simplemente. E se as máquinas entran nel, de forma previsiblemente ou supostamente ilegal, isto debe ser denunciado.

Non podemos solicitar das Administracións Públicas que nos serven (Estado, Xunta) diñeiro para mellorar a atención aos peregrinos, porque se vé que deixan algo de diñeiro, e logo, precisamente, ese mesmo demandante de diñeiro....arrasar con parte do trazado do Camiño.

Pensemos o que queremos e sexamos coherentes: un imposible para os gobernantes de O Pino?

MANIFESTACIÓN PARA DEMANDAR INDULTO PARA OS TRES VECIÑOS DE O EIXO

Hoxe é o día en que o pobo de Compostela debe demostrar a súa solidariedade coas tres familias a punto de esnaquizarse. Pasaron 9 anos. O cárcere non ten ningín valor rehabilitador. Todo o contrario. Xa se pagou moito diñeiro, moito. Non queren pedir perdón porque din que son inocentes. Acaso xa se trocou a máxima toda persoa é inocente ata que se demostre o contrario pola outra de que toda persoa é culpable ata que demostre a súa inocencia? O Movemento polos Dereitos Civís afirma que houbo irregularidades xudiciais.

Non é que non entendamos a situación do policía, agora con discapacidade. Entendémola. Pero tamén entendemos que hai néboa á hora de dicir que estes tres veciños foron os causantes directos da situación na que se atopa o policía.

O Cárcere, repetimos, ten unha función social, de rehabilitación, de recuperación para a sociedade das persoas condeadas...tras 9 anos nos que estas persoas estiveron perfectamente inseridos no seu tecido social e vital...ten sentido?

Hoxe domingo, ás 12h30 na Alameda de Santiago deberíamos ser varios milleiros. Ogallá. Mañá o comentaremos.

martes, 16 de octubre de 2007

ESQUERDA UNIDA ORGANIZA O ACTO DE PRESENTACIÓN DA II PLENARIA POLA PAZ EN COLOMBIA

ACTO DE PRESENTACIÓN

II PLENARIA INTERNACIONAL POLA PAZ EN COLOMBIA

(GETAFE, 9-11 NOVEMBRO DE 2007)

SALÓN DE ACTOS DA FACULTADE DE FILOSOFÍA

VENRES 19 DE OUTUBRO DE 2007

ÁS 19H30

INTERVÉN


GILBERTO TORRES, SINDICALISTA COLOMBIANO, VOCEIRO ASEMBLEA PERMANENTE DA SOCIEDADE CIVIL POLA PAZ EN COLOMBIA

PRESENTA

XABIER RON, COORD.COMARCAL DE ESQUERDA UNIDA



sábado, 13 de octubre de 2007

"Outra forma de comunicar un mundo alternativo

Continúa o Simposio Internacional Pobre Mundo Rico "OUTRA FORMA DE COMUNICAR UN MUNDO ALTERNATIVO": CARLOS ESTÉVEZ E PASCUAL SERRANO, O LUNS 15 EN CC. DA COMUNICACIÓN DE SANTIAGO.

O creador da serie documental de TVE2 "Voces contra a Globalización" e o
fundador de rebelion.org respectivamente, explicarán en senllas
conferencias -con proxeccións-, as razóns que deron vida á serie
documental e á web alternativa. Será ás 17:30 hs

C.I.P. Sábado 13 outubro 2007
A programación de "Pobre Mundo Rico" reúne o luns 15 en Santiago ao
xornalista Pascual Serrano e ao director, realizador de cinema e tamén
xornalista, Carlos Estévez. Ambos os dous ofrecerán senllas conferencias
-a partir das 17.30 hs- sobre a súa experiencia no tratamento da
información tanto na prensa electrónica coma en audiovisual, co
compromiso social como denominador común.

rebelion.org, un proxecto consolidado

En outubro de 1996 Pascual Serrano fundou cun grupo de xornalistas
un medio alternativo en Internet, rebelion.org coa intención de crear
unha proposta informativa global, allea ao mercado e a calquera relación
co diñeiro. Hoxe, once anos despois, é un proxecto consolidado con seis
millóns de páxinas lidas ao mes, relacións coa maioría dos medios
alternativos en castelán e conta cos máis prestixiosos intelectuais entre
os seus colaboradores. Os creadores de rebelion.org foron invitados a
explicar o proxecto en numerosos países de Europa, América e mesmo en
Asia. E continúan fieis aos seus principios de non ter ningunha relación
co diñeiro nin co mercado.

Unha voz contra a manipulación

Carlos Estévez falará de como os medios de comunicación están a
crear sociedades desinformadas, insatisfeitas e agresivas. Xornalista de
investigación, director e guionista de series documentais de televisión,
viaxou por todo o mundo vendo, oíndo e denunciando todo tipo de
situacións inxustas. Na súa última serie, "Voces contra a Globalización"
-os documentais da cal estanse a proxectar no Ciclo de Cinema contra a
Pobreza, dentro das actividades do Simposio- Carlos Estévez fala da perda
do poder político en mans dos grandes poderes financeiros; de como o
diñeiro criminal aflora en todo o mundo; dos paraísos fiscais como
refuxio da corrupción e o crime; de como apenas duascentas empresas
transnacionais dominan o mundo; da perda da economía produtiva en favor
da especulación financeira, da fame e a miseria no mundo, da necesidade
de establecer unha resistencia fronte ao capitalismo global e que o
cidadán deixe de ser consumidor para volver ter dereitos que lle permitan
decidir.

Tampouco pasa por alto a manipulación á que están sometidas
sociedades enteiras polos grandes medios de comunicación que xa caeron en
mans do poder económico mundial para crear unha forma de pensar e de
reaccionar ante os acontecementos acorde aos seus intereses.


Sobre Pascual Serrano

Nacido en Valencia (España) o ano 1964, Pascual Serrano licenciouse
en Periodismo en 1993 na Universidade Complutense de Madrid. Iniciouse no
periodismo traballando no diario español ABC. Foi fundador e redactor
xefe da revista Voces, editada pola organización política Esquerda Unida.
En 1996 fundou xunto cun grupo de xornalistas a publicación electrónica
www.rebelion.org, que hoxe funciona como diario alternativo en Internet.

É membro fundador da Rede de Intelectuais e Artistas en Defensa da
Humanidade, creada en México en 2004. Colabora habitualmente nunha decena
de publicacións latinoamericanas sobre temas de comunicación e política
internacional. Na actualidade é membro do consello de redacción das
revistas Mundo Obrero, El Otro País e Pueblos, onde colabora
habitualmente.

Dende decembro de 2005 é asesor editorial de Telesur, unha canle de
televisión promovida por Venezuela coa participación de Cuba, Arxentina,
Uruguai e Bolivia, que pretende ser un modelo de comunicación contraposto
aos medios dominantes do primeiro mundo.

En febreiro de 2007 foi Primeiro Premio do Concurso Internacional
de ensaio "Pensar a contracorrente", polo seu traballo "Violencia e
medios de comunicación", convocado polo Instituto Cubano do Libro, o
Ministerio de Cultura de Cuba e a Editorial Ciencias Sociais.


Sobre Carlos Estévez

Carlos Estévez, xornalista, realizou numerosos documentais sobre a
transición en España, programas de investigación premiados en certames
internacionais e unha serie documental sobre a globalización.

Comezou escribindo na revista Triunfo, traballou como reporteiro en
RNE e en TVE tendo labores diversos como: correspondente diplomático,
correspondente político, responsable da área de reportaxes dos Servizos
Informativos de TVE, Subdirector de Informativos, Director dos Centros
Territoriais de TVE, Director de Programas de Actualidade de Antena 3 TV,
Director de Organización de Antena 3 TV, Director de Programas de
Investigación de Antena 3 TV, Director Adxunto de Programas de TVE,
Director de Contidos de TVE, Director de RTVE Digital

Escribiu e dirixiu para La2 de TVE a serie documental "Voces contra
la Globalización ¿Otro Mundo es Posible?".

O 14 de outubro, comeza a Semana de Acción Global contra a Pobreza

Mañá 14 de outubro de 2007 comeza a Semana de Acción Global contra a Pobreza. Co gallo desta semana a nosa Agrupación Comarcal tomou a decisión de presentar dúas iniciativas:

1) Presentar unha moción con medidas para erradicar a desigualdade e a pobreza, unha desigualdade que non é tan só unha dimensión vertical, de Norte a Sur, senón que tamén abrangue unha dimensión horizontal e circundante, a do propio bandullo das cidades (o chamado Cuarto Mundo que, en EE.UU, por poñer un exemplo coñecido, afecta a máis de 50 millóns de persoas desasistidas). En España os estudos contribúen a situar un 20% das persoas na soleira da pobreza. No noso Concello non é menos evidente esta porcentaxe, á que deberemos sumar as máis de 5000 persoas que están no desemprego (desigualdade estrutural), as persoas maiores de 65 anos que viven soas (meirande parte, mulleres e con pensións ridículas). De aí que nas demandas nada mellor que solicitar unha defensa do público como patrimonio daquelas persoas que non o teñen,e ntre outras medidas que se poden ler neste mesmo blog.

2) Presentar a II Plenaria Internacional pola Paz en Colombia
Aproveitando unhas conversas co sindicalista colombiano Gilberto Torres, animámonos a divulgar esta II Plenaria, unha iniciativa da Asemblea Permanente da Sociedade Civil pola Paz en Colombia, da que é voceiro Gilberto Torres. En días sucesivos colocaremos o cartaz de presentación do acto, que terá lugar o venres 19 de outubro, ás 19h30 no salón de actos da Facultade de Filosofía (na praza de Mazarelos).
A violencia e a guerra son unha das causas que explican a desigualdade e de pobreza. De aí o noso compromiso coa erradicación desta guerra e de todas as guerras que só provocan, hoxendia, movementos de poboación civil, no mellor dos casos cando poden evitar a morte, entre fronteiras cada vez máis endurecidas á dor humana, cada vez menos acolledoras, cada vez menos humanas.

O martes detallaremos a presentación desta Plenaria.

Un saúdo

Se a u-topía é posible
Outro mundo é probable
Xabier Ron

jueves, 11 de octubre de 2007

Hoxe, xoves 11 de outubro de 2007, presentouse a seguinte moción no rexistro do Concello de Santiago.
MOCIÓN
COMPROMISOS PARA A ERRADICACIÓN DA POBREZA E DA DESIGUALDADE NA “SEMANA DE ACCIÓN GLOBAL CONTRA A POBREZA

Ao igual que en anos anteriores, as diferentes plataformas, organizacións non gobernamentais, asociacións e colectivos convocan a “Semana de Acción Global contra a Pobreza” en denuncia do endebedamento dos países do Sur e a actividade das Institucións Financeiras Internacionais (IFI´s).
Esquerda Unida, como organización comprometida coa xustiza e o desenvolvemento sostible, amosa o seu compromiso coa iniciativa a escala internacional de Acción Global contra a Pobreza, desde o convencemento de que é posible conseguir a erradicación da pobreza.
É necesario seguir con medidas concretas como unha maior e mellor axuda oficial ao desenvolvemento, a abolición do 100% da débeda externa que o Estado español ten cos países do Sur e o cambio das normas de comercio internacional, sobre todo no referente ao dereito á alimentación e aos dereitos sociais e ambientais. Reclamamos un maior compromiso nas relacións económicas internacionais e, en concreto, desde o Fondo Monetario Internacional e o Banco Mundial, posto que máis que loitar contra a pobreza están profundando a pobreza a nivel internacional.
Máis de 3.000 millóns de persoas non teñen acceso a unha vida digna por mor das desigualdades que xera a globalización neoliberal. Esta situación existe de diferentes xeitos ao longo de todo o planeta. A fame, enfermidades como a SIDA, a imposibilidade de acceder á sanidade básica, á educación ou ao auga potable, a discriminación da muller, as guerras ou os desprazamentos de poboación por conflitos son as distintas caras coa que aparece a pobreza e a inxustiza.
Os últimos datos a nivel internacional ofrecen un panorama desolador. O desenvolvemento oficial de asistencia a África de parte de 22 países ricos membros da Organización para a Cooperación e o Desenvolvemento Económico (*OCDE) caeu desde 106.000 millóns de dólares en 2005 a 103.000 millóns en 2006, segundo diversos estudos.
Ademais, a axuda monetaria da OCDE caeu desde unha media do 0,33 por cento do Produto Interior Bruto en 2005 ao 0,3 por cento en 2006, a pesar das promesas do G8 de aumentar os orzamentos de asistencia para o desenvolvemento a 0,7 por cento do PIB de cada país para 2015. O 55% da axuda global a África foi destinado só a 10 países, motivado por intereses estratéxicos máis que humanitarios de parte de Occidente.
No ano 2000 os Xefes e Xefas de Estado e de Goberno de 189 países acordaron oito Obxectivos de Desenvolvemento do Milenio en todos os países do mundo para o 2015. Segundo os informes, e se non se reforzan as accións de loita contra a pobreza, serán 800 millóns de persoas as que vivan con menos dun dólar ao día, mentres que o compromiso internacional cifraba en 420 millóns a meta exposta polos Obxectivos do Milenio (*ODM). Sete anos logo desta firma atopámonos con moi poucos avances e lonxe de cumprir os obxectivos debido ás incoherencias que se están producindo desde os ámbitos institucionais e políticos.

As diferenzas entre os países continúan aumentando e, xa que logo, os parámetros de desigualdade. Os grandes procesos de internacionalización do capitalismo incrementaron aínda máis a brecha entre os países. O 20% máis rico do planeta conta co 85% da riqueza, mentres o 20% máis pobre dispón do 1,1%. O crecemento económico dos últimos anos non permitiu unha mellora das condicións de vida da maioría da poboación, nin contribuíu a garantir os dereitos humanos.

Con respecto á toma de medidas para garantir a sustentabilidade ambiental é urxente a loita contra a pobreza. Loitar contra o cambio climático para erradicar a pobreza esixe optar por un novo modelo económico e enerxético de desenvolvemento sostible, baseado nos dereitos humanos. España incrementou o seu consumo enerxético un 90% en tan só 20 anos e tamén se atopa entre os países mediterráneos de maior consumo de auga. Os países ricos utilizan 250 litros de auga por persoa ao día, mentres as persoas pobres 10 litros. En menos dun cuarto de século, calcúlase que dous terzos da poboación mundial non terán acceso adecuado ás subministracións de auga doce.
Mentres non se aposte pola cooperación ao desenvolvemento e por unhas relacións máis xustas entre os países do norte e do sur, o drama da inmigración que estamos vivindo non vai diminuír por moito control de fronteiras que se aumente, e por moito endurecemento de leis de estranxeiría se proxecten. Neste sentido desde Esquerda Unida pensamos que é insostible un modelo económico que impide a 3.000 millóns de persoas o acceso a unha vida digna, que enriquecen a uns poucos e condena á maioría á pobreza.
Desde Esquerda Unida, seguimos expoñendo o noso compromiso co 0,7% do PIB para Axuda Oficial ao Desenvolvemento. Este é un compromiso internacional asumido por España e polo conxunto dos países da *OCDE, desde o Cume de Estocolmo de 1972 e que o sistemático incumprimento dos compromisos en materia de cooperación ao desenvolvemento ao longo de moitos anos está producindo máis diferenzas sociais, máis fame negra, máis refuxiados, máis pobres.

Fronte a esta realidade que empuxa a centos de miles de persoas a emigrar dos seus países, os países ricos continúan coas súas políticas neoliberais que impiden o desenvolvemento xusto e equitativo destes, e cada vez gastan máis diñeiro en facer máis altos os valos, máis extensos os muros que esnaquizan vidas ou en mellorar a vixianza das fronteiras. Pero mentres persista a desigualdade, non haberá fronteira que pare os movementos dos e as migrantes, a non ser, claro está, mantendo unha persistente insistencia na retención de persoas en aeroportos convertidos en improvisados cárceres, na negación de visados, en definitiva na negación dos dereitos máis consubstanciais á condición humana: vivir con dignidade.
Pero a pobreza e a desigualdade tamén estenden o seu raio de acción cada vez máis no seo dos países ricos creando o que xa se dá en chamar Cuarto Mundo, isto é, o universo dos que viven na soleira da pobreza por mor de, entre outros factores, empregos precarios e mal remunerados a cambio de xornadas abafantes, e no mundo das persoas maiores, maiormente na poboación feminina, unhas xubilacións e pensións que a duras penas dan para chegar a fin de mes. Nese sentido, estudos de diversas organizacións afirman que o 20% das familias compostelás vive nesas condicións. Para estas persoas unha das formas máis eficaces de loitar contra a desigualdade e a pobreza e situalas en condicións de igualdade son a defensa dos servizos públicos dos procesos de privatización. Dignificar os servizos públicos, estender o seu raio de acción e a súa eficacia e eficiencia conlevarán, necesariamente, a mellora da calidade de vida para as persoas que non teñen patrimonio. Ao mesmo tempo, apostar por un emprego digno e con dereitos é apostar contra a erradicación da pobreza e das desigualdades tanto no eido supralocal coma local (de feito, no contorno máis inmediato, en Compostela hai máis de 5200 persoas desempregadas, un 20% da poboación non chega aos 6000 euros anuais, e máis 2000 persoas maiores viven soas).
Por todo isto, o grupo de Esquerda Unida do Concello de.Santiago de Compostela fai un chamamento á cidadanía a participar nas actividades que organizan os diversos colectivos entre o 14 e o 21 de outubro, contra a pobreza.
En base ao anterior proponse ao Pleno do Concello de Santiago que adopte o seguinte:
ACORDO

A.- O Concello de Santiago comprométese coa erradicación da pobreza. Para o que é fundamental:
1. Cumprir o compromiso asinado en 1972 na ONU de alcanzar o 0,7% do PIB para Axuda Oficial ao Desenvolvemento.
2. Esixir o establecemento de taxas e mecanismos de control sobre as transaccións financeiras con carácter especulativo para contribuír ao financiamento do desenvolvemento (Taxa Tobin).
3. Esixir a cancelación da débeda aos países máis pobres, así como comprometer o investimento dos recursos liberados na consecución dos Obxectivos do Milenio.
4. Defender os servizos públicos dos procesos de privatización, co fin de asegurar que a educación, atención sanitaria, servizos sociais, recursos naturais, medicamentos, auga potable sigan sendo dereitos inalienables de todas as persoas.
5. Apostar polo emprego digno e con dereitos como unha das formas máis útiles de erradicación da pobreza e loita contra as desigualdades.

B.- Facemos un chamamento á cidadanía para participar activamente contra a pobreza e en cantas accións sexan convocadas con este obxecto.
Santiago, 10 de outubro de 2007